Kulisy Zoomowego spotkania z naszym laureatem Jackiem Stache

W styczniu 1797 roku uwolniony z carskiej tiurmy generał Tadeusz Kościuszko wraz ze swym adiutantem/sekretarzem Julianem Ursynem Niemcewiczem stanęli w Szwecji przed wielką konstrukcją, nowo zbudowanym telegrafem, cudeńkiem, które poprzez alfabet Morse’a sprytnie przesyłał wiadomości z jednego końca świata na drugi. What a marvel westchnęli z zachwytem nasi bohaterowie. Z podobnym zachwytem możemy dzisiaj i my westchnąć mając do dyspozycji najnowocześniejszą technologię cyfrową, internet, bajeczny Zoom i inne jego pokrewne technologie. Cudem wręcz udało się nam w ciągu 20 minut postawić na nogi kogo potrzeba do Zoomowego spotkania z laureatem I nagrody literackiej (kategoria młodzieżowa) w Międzynarodowym Konkursie „W Duchu Strzeleckiego”, Jackiem Stache z Poznania.

Ale opowiadajmy po kolei. W poznańskich uroczystościach z okazji Roku Strzeleckiego biorą udział trzy nasze reprezentanki z Australii: Marysia Thiele (członek Zarządu KHI) oraz młoda Aborygenka Anastazja Wilesmith pod opieką nauczycielki Krystyny Ikier. Krystyna Ikier uczyła w High School w Tumbarumba kilka pokoleń uczniów, w tym pochodzenia aborygeńskiego. Jako Polka starała się zaznajamiać uczniów z dziedzictwem Kościuszki i Strzeleckiego.

Entuzjastycznie pilotowała kilka lat temu ogłoszony przez KHI konkurs malarsko-literacki poświęcony Strzeleckiemu. Laureatką, i to w obu kategoriach, została wtedy Anastazja. Bardzo utalentowana panienka, której my w KHI staraliśmy się na wszelkie sposoby pomagać, oczywiście utrzymując z nią serdeczny kontakt, zapraszając ją na nasze imprezy festiwalowe w Snowy Valleys i Narodowym Parku Kościuszki. Pochodząca z ubogiej rodziny Anastasia po maturze wzięla (na przekór moim radom) rok wolnego, kiedy to pracując zaoszczedziła na samochód, rzecz jasna zdobywając prawo jazdy! Dopiero potem poszła na studia na Uniwersytet w Wagga-Wagga.

Na wieść o obchodach Roku Strzeleckiego w Polsce zaskoczyła nas informacją, że właśnie wyrobiła sobie paszport. Co było robić? Trzeba było stanąć na głowie, aby skombinować fundusze na jej podróż pod opieką Pani Krystyny. Ich niezwykłe przygody w Polsce, zwłaszcza podczas kilku pierwszych dni, to niezwykle dramatyczna opowieść (ale o tym innym razem). Istotne jest to, o czym chcemy opowiedzieć właśnie teraz. Otóż wspaniała duszyczka inicjująca wiele imprez Strzeleckiego nie tylko w Głuszynie, pani Marzena Moryson Patalas, napomknęła w jakimś sms, że „za chwilkę”, o 10:40 rano w Zespole Szkół Komunikacji im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu odbędzie się uroczystość udekorowania laureata Medalem Strzeleckiego właśnie przez Anastazję. I enigmatyczna sugestia: „dobrze byłoby sobie pomachać na zoomie”.

Wiadomość dotarła do nas w chwili, kiedy wrociłam do domu po pierwszej dawce chemioterapii i póki co nie miałam pojęcia, jak sie będę po niej czuła. Ale kiedy pomyślałam o laureacie, zdecydowaliśmy z Andrzejem, aby natychmiast zadziałać. Biegiem załatwilismy linka na sesję zoomową, linka wyslaliśmy smsem i emailem do Pani Marzeny i do naszych Australijek. Okazało się, że cała grupa jedzie razem tramwajem do szkoły i chyba się trochę spóźni na to spotkanie, bo im jeden tramwaj uciekł.

Akurat uciekł im tramwaj na Moście św Rocha

Rzuciliśmy się na internetowe poszukiwania szkoły. Ale której? Szkoła Komunikacji mieści się i na ulicy Fredry i na Bukowskiej. Dzwonimy, jakoś szczęśliwie łączą nas z nauczycielką, która to spotkanie zainicjowała. I tak po kłębku, trafiliśmy gdzie potrzeba. Poinformowaliśmy, że nasze panie trochę, się spóźnią. Usłyszeliśmy, że już na czas przyjechał „ten pan”. Stopniowo dowiedzieliśmy się, że „ten pan”, to znany aktor i publicysta poznański KRZYSZTOF STYSZYNSKI, który pysznie tę imprezę szkolną poprowadził, a który w Roku Strzeleckiego na różnych imprezach chętnie wciela się w postać Strzeleckiego.

Na szkolnej imprezie zgromadziła się cała klasa, do której uczęszcza teraz Jacek Stache, nasz Dyplom wręczył mu osobiście dyrektor szkoły Ryszard Passa. Były obecne: wicedyrektorka Justyna Andrzejak oraz dwie nauczycielki-anglistki Joanna Obstalecka i Sandra Lasota. Pojawił się też przedstawiciel lokalnej TV (czekamy na linka do reportażu). Kiedy wreszcie dotarły nasze Australijki, rozpoczęła się część oficjlna, Anastazja udekorowała laureata Medalem Strzeleckiego, ale tę piękną scenę zasłoniła swymi plecami i bujnym włosem Pani Krystyna. Ernestyna trochę więc narozrabiała, bo poprosiła o powtórkę tej sceny twarzami do nas, co chętnie uczyniono. Wtrąciłam się z informacją, że Anastazja to Aborygenka w piątym pokoleniu i czy wspomniano w czasie uroczystości, że pochodzi z plemienia Ngarigo. Nie było wspomniane, ale natychmiast podchwycono ten temat. Tak więc Anastazja opowiadała o straconej a teraz odzyskiwanej kulturze i tradycyjnych kustoszach Góry Kościuszki.

Dyrektor Ryszard Pyssa wręcza nasz dyplom Jackowi

Za Krystyną i Anastazją my, elektroniczni goście

Młodzież pytała też o szkoły w Australii, o studia w Wagga-Wagga , oczywiście o kangury, o pożary buszu i rolę strażaków, o podróż samolotem. My, „goście elektroniczni” (jak nas określono) nie wszystko dosłyszeliśmy, bo rozmowa momentami toczyła się trochę daleko od mikrofonu. Kto nie dosłyszał, to jego problem, ale w sumie to wspaniele, że w poznańskiej Szkole Komunikacji odbyło się uhonorowanie naszego laureata, do niedawna ucznia szkoły podstawowej w Głyszynie. Dobrym duszkom z Głuszyny, paniom Marzenie Moryson Patalas i Aldonie Wawrzyniak (towarzyszącym naszej delegacji) z pewnością rosło serce. Jakaż to duma dla nich i dla głuszyńskiego chłopca imieniem Pawełek Edmund. Zapraszamy do obejrzenia zoom-relacji z Poznania, dokonanej w istotnie szaleńczych warunkach. Czas oglądania ok. 15 min.