Minęła doba z kawałkiem od zamknięcia Międzynarodowego Konkursu Strzeleckiego. Zdążyliśmy się trochę odespać po nieprzytomnym maratonie, a co ważniejsze, opracować trochę statystyk, bowiem chcemy sobie odpowiedzieć na pytanie, ile dokładnie utworów wpłynęło na konkurs, jaki jest udział młodzieży, jaka tematyka dominuje w piosenkach, a jaka w pracach plastycznych, z jakich krajów (oraz miast) wywodzą się nasi artyści, ile mamy utworów w języku angielskim… itd.itp.
Uczestnicy konkursu wywodzą się z 9 krajów. Oto one: Australia, Bułgaria, Irlandia, Litwa, Polska, Rosja, USA, Ukraina, Uzbekistan.
Popatrzmy teraz na to, z jakich miast pochodzą twórcy:
Australia: Adelaide SA, Alice Springs NT, Perth WA, Southport QLD, Melbourne Vic, Tumbarumba NSW, Candelo NSW oraz Sydney NSW (różne dzielnice, od Palm Beach po Casula). Polska – wielkie metropolie i małe miasteczka Bochnia, Bojanowo, Brwinów, Chotcza, Częstochowa, Dobczyce, Góra, Garwolin, Gdynia, Głuszyna, Grodzisk, Jadwisin, Konin, Kowary, Kobyłka, Koszalin, Kraków, Krzyszkowice, Lipno, Łódź, Lublin, Mińsk Maz., Michałowice, Nowy Targ, Poznań, Pruszków, Rakowiec, Rybnik, Sieradz, Szamotuły, Świętochłowice, Trzebiatów, Wieliczka, Wodzisław, Wólka Kossowska, Warszawa, Wrocław, Zagnańsk i Zielona Góra.
Litwa – wieś Rzesza (nieopodal Wilna),
Ukraina – Odessa,
Uzbekistan – Taszkient,
Rosja – Saratov i Moskwa,
Irlandia – Celbridge i Galway,
Bulgaria – Sofia,
USA -Justice, Illinois.
Uczestnicy konkursu wnieśli “w posagu” łącznie 182 dzieła w 3 kategoriach: muzycznej, literackiej i plastycznej. A więc jest ich ponad 150, co pozwala godnie celebrować 150. rocznicę śmierci Strzeleckiego.
W kategorii wiekowej dorosłych zarejestrowaliśmy 46 prac plastycznych. Młodzież okazała się tu nieco bardziej płodna, zgłosiła bowiem 50 prac. W sumie „obrazów” mamy 96. A co na polu poetyckim? W kategorii dorosłych autorzy zgłosili 46 wierszy, młodzież tylko 11. W sumie mamy 57 wierszy.
Z oczywistych względów promocyjnych organizatorom najbardziej zależało na piosenkach – i tu się nie zawiedli, bowiem doczekali się w sumie 29 piosenek, w tym 26 od twórców dorosłych. Jest duża grupa piosenek wystrzałowych i tu jurorzy będą mieli zgryz, jak obdzielić i uhonorować twórców, skoro główne nagrody są tylko trzy! Pewną formą nagrody będzie planowany e-book – skarbnica dzieł konkursowych, zawierająca możliwie wszystkie zgłoszone prace. Taki e-book otrzyma każdy uczestnik konkursu i każdy z nich będzie mógł przesłać e-Booka do kogo będzie chciał. Dostaną go oczywiście rozgłośnie radiowe, domy kultury, urzędy miejskie, biblioteki. Trafią do premierów i ministrów co najmniej w 3 krajach: Polsce, Australii i Irlandii.
Może wspomnę na marginesie, że przysyłano nam na konkurs również kompozycje instrumentalne, ale tej kategorii utworów nasz regulamin nie przewidywał. Kompozytorzy (głównie młodzi ludzie) byli bardzo rozczarowani. Tak to jest, jak się człowiek nie zapozna z regulaminem, a wiedzę czerpie z głuchego telefonu. Niektórzy mieli do nas pretensje i straszyli Strzeleckim przewracającym się w grobie. Może zadziałały ich negatywne wibracje, bo na kilka godzin przed zamknięciem konkursu z wielki hukiem zleciał ze ściany portret Strzeleckiego. Raczej jestem przekonana, że to był znak pozytywny – Strzelecki zszedł z nieba na ziemię, aby nas wesprzeć i pogratulować. Niektórym kompozytorom obiecałam, że w miarę możliwości wykorzystam ich muzykę do produkcji klipów filmowych. A być może włączę je do e-booka w kategorii „poza konkursem”.
Wróćmy do naszych statystyk.Można się domyślać, że większość wierszy i tekstów piosenek jest napisanych po polsku. Owszem, większość, bo aż 42 wiersze autorów dorosłych napisano po polsku, i tu ciekawostka – jeden wiersz po polsku napisał obcokrajowiec! Młodzież jest autorem 16 wierszy w języku polskim. W klasie dorosłych mamy 5 wierszy napisanych po angielsku,ale co jest godne uwagi, to w 3 przypadkach autorami są osoby polskiego pochodzenia (Polonusi lub Polacy).
A jak się te proporcje układają w strefie piosenek? Dorośli twórcy są autorami 16 piosenek z polskimi słowami oraz 10 piosenek z tekstem angielskim. Odnotujmy, że wśród twórcow tych 10 piosenek angielskich są 4 osoby polskiego pochodzenia. Tak więc tylko garstka piosenek (a dokładnie TRZY) to dzieło autorów anglojęzycznych i te są na wagę złota. Trzeba będzie częściej ogłaszać w Australii (i Irlandii) konkursy na piosenki o Strzeleckim, nie czekając na okrągłe rocznice.
W ciągu najbliższych dni czeka nas zadanie przygotowania prac konkursowych do wysyłki do jurorów, którzy w ciągu sierpnia powinni przedstawić nam wyniki swych prac i punktację, wg której będziemy nagradzać. Już to widzę, że nagród będzie za mało i chyba będziemy apelować do szczodrości sponsorów, aby zafundowali trochę nagród i wyróżnień. W czasie konkursu z okazji Roku Kościuszki – przy dużym wysypie znakomitych piosenek o Kościuszce – dzieliliśmy nagrody (ex aequo), ale pewne czynniki (i doświadczenia) przekonały nas, że nie należy tego czynić. Postanowiliśmy trzymać się zasady: rozdawać nagrody tak, jak zostały przewidziane w regulaminie.
Może jeszcze odpowiedzmy na pytanie, co tam widać na naszych obrazach. Oczywiście najliczniejsza grupa obrazów to portrety Strzeleckiego (30) oraz jego sylwetki (5). Rzecz jasna pokazują się na obrazach mapy, szlaki i trasy Strzeleckiego, zwłaszcza młodzież przykłada do tego uwagę. Z radością odnotujmy, że w twórczości plastycznej pojawiają się nowe wątki – 1) irlandzki (misja humanitarna Strzeleckiego w czasie Wielkiego Głodu) oraz 2) aborygeński ukazujący troskę Strzeleckiego o ludy tubylcze i ich rdzenną kulturę. Jak czytamy w jednym z wierszy:
Gdy jemu obca wrogość do plemion
a godność ludzką zbyt sobie ceni
hrabia-niewolnik przed Bogiem równi
i żaden władca tego nie zmieni.
To dobrze, że nareszcie został przełamany stereotyp Strzeleckiego jako „zwykłego” podróżnika! To naprawdę postać wielkiego formatu.
Można powiedzieć, że konkurs w dużej mierze został zdominowany przez Adynę. Pojawia się ona w 10 piosenkach, na siedmiu obrazach, a jej duch jest obecny w prawie każdym wierszu.
Dziwne, bo w 150. rocznicę śmierci Strzeleckiego temat śmierci pojawia się zaledwie w jednej piosence i bodaj dwóch wierszach. Widać nie chcemy myśleć o sarkofagach. Rodzi się chyba tradycja zachowania Strzeleckiego w naszej pamięci jako postaci radosnej i dowcipnej. I dlatego trzeba z satysfakcją odnotować, że wśród licznych utworów poetyckich pojawiły się pierwsze limeryki, to znaczy rymowane anegdotki, groteskowe wierszyki powodujące spazmy śmiechu. W niektórych wierszach autorzy ustawiają Strzeleckiego na piedestale, na pomniku. Ale czy podoba nam się pompa? Dobrze więc, że w wielu wierszach odnajdujemy elementy humorystyczne i dydaktyczne. Wiadomo, wiersze „w hołdzie” muszą być łatwo przyswajalne, a więc proste, rytmiczne, dynamiczne, koniecznie rymowane, głoszące swoją misję ot, tak, wprost:
Nie bój się trudów,
bądź jak Strzelecki –
spróbuj coś zrobić,
by świat był lepszy,
ludziom podawaj przyjazną dłoń
i bądź jak On! Bądź jak On!
Już niedługo czeka nas prawdziwa uczta. Cierpliwości!
Ernestyna Skurjat-Kozek
organizator i koordynator konkursu
Źródło: https://www.zrobtosam.com/PulsPol/Puls3/index.php?sekcja=1&arty_id=22846
Zdjęcie tytułowe: logo konkursu